Prakijkvoorbeeld receptieve muziektherapie.
Dhr. V. heeft dysartrie* en toont ongeduldig en soms agressief gedrag met name binnen zijn direkte omgeving.
In eerste instantie was de (spraak)muziektherapie met name bedoeld ter verbetering van de spraak. Tijdens de therapie blijkt het actief deelnemen echter erg vermoeiend voor dhr V. wat ook negatieve gevolgen heeft voor zijn motivatie en inzet. Wel geniet meneer zichtbaar van de muziek. Vaak beweegt Dhr mee op de muziek en krijgt hij een zeer ontspannen ademhaling. Besloten wordt om vooral voor hem te zingen en te spelen, ‘op te treden’. Naast het ontspannen effect -wat ook doorwerkt in zijn gedrag-, zingt dhr spontaan soms woorden mee. Na het zingen en tussen het zingen door zijn er gesprekjes mogelijk die daarvoor niet lukten. Zo blijkt receptieve muziektherapie voor Dhr een middel te zijn om te ontspannen; om meer grip te krijgen op zijn emoties en ter verbetering van zijn spraak.
*Bij mensen met een dysartrie werken de spieren die nodig zijn voor het ademen, de stemgeving en de uitspraak onvoldoende.
